رایان اونیل، بازیگر آمریکایی، در سال 1941 در لس‌آنجلس متولد شد. او در خانواده‌ای با پیشینه سینمایی بزرگ شد و از جوانی به بازیگری علاقه‌مند شد. اونیل در اوایل دهه 1960 با حضور در سریال‌های تلویزیونی مانند "Peyton Place" شهرت یافت. اولین نقش سینمایی مهم او در فیلم "Love Story" در سال 1970 بود که موفقیت بزرگی برایش به ارمغان آورد و نامزدی جایزه اسکار را برایش به همراه داشت. پس از آن، او در فیلم‌های متعددی از جمله "Paper Moon"، "Barry Lyndon" و "A Bridge Too Far" به ایفای نقش پرداخت. زندگی شخصی اونیل پر فراز و نشیب بود. او چهار بار ازدواج کرد و از جمله همسرانش می‌توان به Joanna Moore و Farrah Fawcett اشاره کرد. او پدر چهار فرزند است، از جمله بازیگر Tatum O'Neal. در دهه‌های 1980 و 1990، اونیل به بازی در فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی ادامه داد، اما موفقیت‌های اولیه خود را تکرار نکرد. با این حال، او در سال 2003 در سریال "Bones" نقش مهمی را ایفا کرد که باعث احیای مجدد حرفه‌اش شد. رایان اونیل در طول دوران فعالیت حرفه‌ای خود، با چالش‌های شخصی و حرفه‌ای متعددی روبرو شد، اما همچنان به عنوان یکی از چهره‌های شناخته‌شده هالیوود باقی ماند. او با بازی در ژانرهای مختلف، از درام گرفته تا کمدی، توانایی‌های بازیگری خود را به نمایش گذاشت.